Ik heb ongelooflijk veel respect voor de managers van publieke organisaties. Ik weet hoe hard er gewerkt wordt. Tijdens de coronacrisis soms wel 90 tot 100 uur per week om de problemen aan te pakken. Ik denk dat ik uitstraal dat ik veel respect heb voor de mensen die deze organisaties leiden. En toch: ik schrik er niet voor terug mijn mening te geven. Als ik kritisch ben over een kandidaat probeer ik die niet te verkopen aan een opdrachtgever. Ik ben scherp in mijn oordeel, en ik geef dat ook terug. Dat wordt gewaardeerd. Na zoveel jaar vertrouw ik ook op mijn intuïtie. Eerlijkheid helpt. Omdat ik ook veel lach met mijn opdrachtgevers, kunnen ze mijn boodschap wel aan, omdat ze voelen dat ik het niet persoonlijk bedoel. Voor sommige partijen werk ik al tien jaar.
Als consultant ben ik het gezicht voor de opdrachtgever. Wat er achter mij, binnen Maes & Lunau allemaal gebeurt, is niet zo zichtbaar. Maar het is ongelooflijk essentieel. Het wordt vaak onderschat. Uiteindelijk is de headhunter zo goed als zijn bureau. Wat ik mooi vind aan dit vak, is de afwisseling. Ik werk voor hele verschillende organisaties, groot en klein, bekend en minder bekend. Je ontmoet hele interessante mensen en als headhunter kun je echt het verschil maken. Er zijn belangrijke instellingen, die in een diep dal zaten en waar ik door de voorgedragen bestuurder echt impact heb gehad. Het is een uitdaging om voor een opdrachtgever aan de slag te gaan, waar intern grote verdeeldheid is. Men kan dan onrealistische verwachtingen hebben. Er zijn opdrachtgevers die heel snel kandidaten willen spreken, maar soms kan het niet sneller. Je moet niet overhaasten. Daar moet je dan professionaliteit tonen.’
